Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Μια σωματική γεύση

Τον τελευταίο καιρό ψάχνω πυρετωδώς μιαν απάντηση στο τι είμαι. Σώμα ανθρώπου, πάντως, όχι. Λοιπόν, έχω κατασταλάξει στα ακόλουθα, τα οποία και σας παραθέτω: είμαι ραδιενεργό απόβλητο, συνειδησιακός σκόρος, δηλητηριώδης κινναβαρίτης σε θερμή πηγή, παραισθησιογόνο διαβολόχορτο που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι σαμάνοι, σπασμένο κλειδί μιας άγνωστης πόρτας, τρυπημένη ρόδα ποδηλάτου, κέρινο φτερό στην πλάτη του Ίκαρου, γενετικό υλικό θανατηφόρου ιού, μάτι ψαριού παγιδευμένου στα δίχτυα, ασυνόδευτο κουπί στη μέση του πελάγους, άλφα στερητικό, παθητική μετοχή, ξεχασμένη διάλεκτος, πίνακας χωρίς κιμωλία, παλάμη χωρίς γραμμές, σφαίρα πιστολιού, απασφαλισμένη χειροβομβίδα στη μέση του δρόμου.

Πίνακας εξωφύλλου: Τζουλιάνο Καγκλής