Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Χειμερινό ηλιοστάσιο

    του Χένρι Κόουλ

    Σώματα πτερόεντα! Αναμφίβολα προκλητικός και αναπόδραστα υπονομευτικός της κοινής αίσθησης και του κοινού νου ο τίτλος του καλαίσθητου βιβλίου και του συνάμα προκλητικού λογοτεχνήματος της Ευθυμίας Γιώσα από τις εκδόσεις Σοκόλη. Καλαίσθητο, διότι, αν και γνωρίζουμε το ρητό de gustibus non disputandum est, είναι απολύτως αναγκαίο και απαραίτητο σε μία εποχή κρίσης, δηλαδή κυριολεκτικά ασχήμιας –ετυμολογικά, η έλλειψη σχήματος και απουσία μορφής– να επισημαίνεται ότι στα χέρια μας κρατάμε ένα όμορφο βιβλίο, με μορφή ευχάριστη και σε σχήμα απολαυστικό, με ένα εξαιρετικό εξώφυλλο και με μία γραμματοσειρά που σε προκαλεί και σε προσκαλεί να αφήσεις ως αναγνώστης το βλέμμα σου να τη χαϊδέψει. Επίσης, πρόκειται για βιβλίο με μία άψογη επιμέλεια και με τον δαίμονα του τυπογραφείου απόντα. Και αυτό είναι η ύψιστη πρόκληση σε μία εποχή της ταχύτητας και της σπουδής με την έννοια της βιασύνης και όχι με την έννοια της μελέτης.

    μετάφραση: Ευθυμία Γιώσα

    Η Κλαίρη λέει ότι η μέρα θα μεγαλώσει κατά ένα δευτερόλεπτο.
    Το σκοτάδι δε θα υπερβαίνει πια το φως.
    Αλλά ο καιρός είναι τόσο απαίσιος
    που δεν είναι να μισεί κανείς τη σκοτεινιά. Θέλω να ζήσω
    να γίνω κι εγώ ενενήντα πέντε χρονών, και να συνταιριάζω ακόμη
    λέξεις σε μουσική κι αλήθεια. Προς το παρόν,
    παρατηρώ μιαν αστρική συνάντηση με τα γοργοκίνητα σύννεφα.
    Μερικές φορές τα όνειρά μου είναι σαν εστίες έκρηξης,
    με τρομακτική λάβα. Ωστόσο, η Γη παραμένει σταθερή,
    γέρνοντας μακριά απ’ τον ήλιο και πίσω,
    σαν κοκκινολαίμης πάνω σ’ ένα γυμνό κλαδί.
    Να είσαι κάποιος με υπόσταση, διατάζουν τ’ αστέρια·
    Μην είσαι ένα τίποτα. Τα ξέρω απ’ έξω,
    καθώς βουλιάζουν και καθώς ανυψώνονται.

    Πρώτη δημοσίευση: Σαλιγκάρι, 20 Ιανουαρίου 2022